سلام😊
نمیدونم کسی گذرش به این وبلاگ میخوره یانه!
ولی من اینجارو یا عشق و علاقه برای هدفم درستش کردم
اون موقع خیلی کوچیک تر بودم و ذوق داشتم توی جشنواره برنده بشم
که شدم 🙂
خیلی وقت بود بهش سر نزده بودم
الان که اومدم همه ی خاطراتم زنده شد
روزایی که باعشق و علاقه برای هدفم و فرهنگ سازی وبلاگ رو بروز میکردم
از دوستام برای این کار کمک میگرفتم
حالا بزرگتر شدم و هدفام و دغدغه هامم بزرگ شدن
دیگه خبری از دوستام نیست
همونایی که متنمو میخوندن و کامنت میذاشتن یا برای زیباسازی وبلاگم کمکم میکردن
درسته همه چیز تغییر کرده و من جایزمو گرفتم
ولی دلم میخواد بیام به اینجا سر بزنم و بهش برسم
به وبلاگ من خوش امدید
من دل ارا هستم و اینجا یه سری مطلب درباره اب میزارم
با ما همراه باشید
اینجا کپی ازاده ولی با ذکر منبع
و من از وبلاگ ها و سایت هایی که درباره اب مطالبی دارن کپی میکنم و توی وبلاگم میزارم تا دیگران هم با اونها اشنا بشن و منبع شونم حتما ذکر میکنم
امیدوارم لحظاتی خوشی در اینجا سپری کنید
ما آب را از پدرانمان به ارث نبرده ایم بلکه از فرزندانمان به
امانت گرفته ایم
1)افزایش راندمان آبیاری
2) استفاده از روشهای آبیاری مناسب(تحت فشار)3)پوشش کانال های آبیاری
4)اصلاح نظام تخصیص آب بر اساس نیاز کشاورزی و مصرف شرب
5)اصلاح نظام قیمت گذاری
6)استفاده از پسابهای تصفیه شده
7)استفاده از آبهای شور
8)بها دادن به ارزش اقتصادی آب
9)حفاظت از منابع آب در برابر آلودگی
10)پایش و نظارت مستمر بر مصرف بهینه آب شرب و به حد اقل رساندن تلفات آب در تاسیسات آبرسانی و ارتقای مدیریت تقاضا.
آب مایه حیات است نه جاروی حیاط!!!!
آبیاری قطرهای روشی است که آب با فشار کم به وسیله قطرهچکان در پای بوته ریخته میشود.به این خاطر از رشد علفهای هرز در مزرعه جلوگیری میکند.
برقراری توازن بین تبخیر و تعرق و مقدار آبی که در یک محدوده به زمین داده میشود مهمترین ویژگی این سیستم است.این امر مانع از هدر رفتن آب به صورت رواناب سطحی و نفوذ عمیقی میگردد.
آبیاری قطرهای برای زراعتهایی که نزدیک هم کشت میشوند مناسب نیست ولی برای درختان میوه که عمر طولانی دارند و با فاصله از هم کاشته میشوند مناسب است.
آب را ول نکنیم!
شاید آن بالاتر آدمی شیک و تمیز
بنز خود را دم در می شوید
یا کمی آن ور تر
در حیاطی که ندارد سر و ته
یک نفر استخرش را پر می سازد
مردم بالا دست
خانه هاشان چه جلایی دارد
و هواشان چه هوای ماهی
مردم بالادست باغشان پر گل،بی هیچ خار و خسی
لیک،مردم پایین دست
خانههاشان تنگ است
زندگی شان لنگ است
نانشان هم سنگ است
آب را ول نکنیم
مردم بالا دست آب را می بلعند
مردم پایین دست آب را می فهمند
آبی که مصرف می کنیم از دریاچه ها رودخانه ها و سفره های زیر زمینی برداشت می شود . بل از مصرف آب این منابع باید به تصفیه خانه ی آب منتقل شود تصفیه خانه ی آب منتقل شود
در تصفیه خانه آب را تا میزانی که برای آشامیدن مناسب باشد تصفیه می کنند آب سالم آشامیدنی از طریق شبکه ی لوله هایی که زیر زمین کشیده شداند برای مصرف در آشپزخانه دستشویی و حمام به خانه های ما جاری می شود .
نابر اعلام «زرگر» معاون وزیر نیرو، میزان بارندگی در ایران در هفت ماه از سال آبی ۱۳۸۷–۱۳۸۶، حدود ۱۹۰ میلیارد متر
مکعب بوده که معادل ۱۱۵ میلیمتر در گستره ایران است. این میزان بارندگی در مقایسه با میانگین ۳۹ساله دوره مشابه،
۴۲ درصد کاهش را نشان میدهد. این میزان بارش نسبت به خشکسالترین سال که ۷۹–۱۳۷۸ بوده نیز کمتر میباشد.
میانگین درازمدت بارندگی در ایران ۲۴۲ میلیمتر است؛ ولی بررسی جدول تغییرات میزان بارشها از سال آبی ۸۶–۸۵ تا
سال آبی ۹۳–۹۲ نشان میدهد که به غیر از سال ۸۶–۸۵ که میزان بارشها ۲۷۸ میلیمتر ثبت شدهاست، در مابقی
سالها، کمتر از میانگین درازمدت بودهاست. بر اساس این آمار در سال ۸۷–۸۶ به طور متوسط ۱۳۸ میلیمتر بارندگی ثبت
شده که تغییرات آن نسبت به میانگین بلندمدت، منفی ۴۳ درصد است. در سال آبی ۸۸–۸۷ به طور متوسط ۲۱۱ میلیمتر
بارش ثبت شده که تغییرات آن نسبت به بلندمدت منفی ۱۳ درصد است. در سال آبی ۸۹–۸۸ به طور متوسط ۲۳۴
میلیمتر بارندگی ثبت شده که تغییرات آن نسبت به بلندمدت منفی ۳ درصد است. در سال آبی ۹۰–۸۹ نیز تنها ۱۹۷
میلیمتر بارندگی ثبت شده که تغییرات آن نسبت به بلندمدت منفی ۱۹ درصد است. در سال آبی ۹۱–۹۰ به طور متوسط
۲۰۵ میلیمتر بارندگی ثبت شده که تغییرات آن نسبت به بلندمدت منفی ۱۵ درصد است. در سال آبی ۹۲–۹۱ به طور
متوسط ۲۳۷ میلیمتر بارندگی ثبت شده که تغییرات آن نسبت به بلندمدت منفی ۲ درصد است و در سال آبی ۹۳–۹۲
حدود ۲۱۸ میلیمتر ثبت شده که این مقدار نیز نسبت به میانگین درازمدت ۱۰ درصد کاهش را نشان میده
بخش های بزرگی از کشور ما دارای اقلیم خشک و نیمه خشک است، به این معنا که بارندگی در آن ها به نسبت متوسط
جهانی به نحو قابل توجهی کمتر است (در تصویر زیر، وضعیت آب و هوایی ایران به صورت کلان، نمایش داده شده
است). متناسب با چنین وضعیتی، منابع آب سطحی، یعنی رودها، رودخانه ها و همچنین منابع آب زیرزمینی، که از طریق
چاه، چشمه و قنات در اختیار ما قرار می گیرد؛ در طول سده های اخیر همیشه با محدودیت مواجه بوده است. این
محدودیت ضمن آنکه تنگناهایی را پیش روی پیشینیان ما گذاشته اما مادر ابتکاراتی نظیر قنات و نظام های بهره برداری
پایدار و هماهنگ با طبیعت هم بوده است. راهکار گذشتگان ما سازگاری با طبیعت و این محدودیت جدی در منابع بوده و
در فرهنگ آنان نیز آب، از حرمت و جایگاه خاصی برخوردار بوده است که موجب می شده در استحصال و مصرف آب دقتی جدی داشته باشند.
وضعيت آب و هوايی ايران
این روند سازگاری و بهره برداری پایدار از منابع آب ادامه داشته است تا چند دهه قبل که تکنولوژی ها و دانش و فنونی
نظیر حفر چاه های عمیق و احداث سدهای بزرگ وارد ایران شد و به طور موازی، نظام مالکیت و حاکمیت بر منابع آب
نیز به نحو بنیادی دستخوش تغییرات ناشی از حرکت به سوی مدرنیته شد و از طرف دیگر جمعیت نیز با سرعت بسیار
بالایی، افزایش پیدا کرد و سبک و سیاق زندگی نیز به سوی شهرنشینی و مصرف گرایی سوق پیدا کرد؛ مجموع این
عوامل دست به دست هم داد تا تعادل تقریبا پایدار منابع و مصارف آب به هم بخورد. متاسفانه علیرغم آنکه هشدارهای
ناشی از این به هم خوردن پایداری و تعادل توسط طبیعت داده شد؛ اما، به آن توجه نکردیم و به برداشت های بیشتر و
بیشتر و بیشتر خود ادامه داده ایم تا امروز که با وضعیت بسیار پر تنشی در منابع مواجه شده ایم. در تصویر زیر، وضعیت
تنش در منابع آب زیرزمینی در نقاط مختلف کشور قابل ملاحظه است.
وضعیت بهره برداری دشت های ممنوعه کشور تا پایان اسفند ۹۴
بر این اساس، مجموعه ای از عوامل باعث گردیده تا از وضعیت پایدار خارج شویم و در عمل، سطح مصارف خود را در
بخش های کشاورزی، شرب و صنعت بسیار بیشتر از ظرفیت و پتانسیل طبیعت در بسیاری از نقاط کشور تعریف کرده ایم.
میزان بیشنیه نرخ فرونشست زمین به صورت سالانه در تعدادی از دشت های کشور
ادامه روند فعلی، بدون شک،امکان پذیر نیست و در صورتی که با هم افزایی و یک تصمیم خردمندانه جمعی و همگانی
بدنبال نجات آب و در واقع نجات خودمان و تمدنمان نباشیم، در کمتر از چند دهه آینده، امکان زندگی در بسیاری از نقاط
کشور از دست می رود و چه بسا شاهد مهاجرت های گسترده، تنش ها و درگیری های اجتماعی، اقتصادی و امنیتی باشیم
و در نهایت آنچنان که برخی از مدیران و کارشناسان به آن اذعان دارند، شاهد نابودی تمدن در این گستره جغرافیایی باشیم.
چرا پیش از آنکه طبیعت ما را مجبور به تغییر کند، خودمان، دست به این تغییر برای “نجات آب” نزنیم؟!!